Hilversum, 18 april 2007

Betreft: vragen art. 41 RvO achteraf informeren door politie aan burgers na melding of actie.

Geacht college,

In de samenleving ontstaat meer en meer de behoefte aan goede communicatie tussen burgers en overheid. Daar wordt ook op een aantal fronten al nadrukkelijk aan gewerkt. Op één front is de communicatie tussen burgers en overheid echter nog onderontwikkeld. En dat is bij de politie, en wel specifiek in het geval dat er door een burger een melding van een voorval wordt gedaan, bijvoorbeeld een inbraak, waar door de politie op wordt gereageerd, maar waar de burger die de melding heeft gedaan vervolgens niets meer op hoort.

De ChristenUnie heeft in de vergadering van de commissie bestuur van 15 februari aandacht gevraagd voor het achteraf terugkoppelen door de politie aan burgers wat er is gedaan met een melding.

Uit de discussie die toen ontstond met de nieuwe korpschef de heer Van Vemde bleek dat daar op dit moment door de politie geen aandacht aan wordt besteed. Omdat dit uit formatief oogpunt niet mogelijk is. Maar dat het wel in de bedoeling ligt om daar meer aandacht aan te gaan besteden: In het verslag van de commissie bestuur van 15-02-2007 staat daarover: “De politie richt zich nu sterk op de slachtofferhulp, maar er zal binnenkort ook meer aandacht voor de aanmelders zijn.

In de Gooi en Eemlander van 7 april 2007 lezen wij dat de politie onderzoekt of omwonenden van een adres, waar bijvoorbeeld een arrestatieteam net een actie heeft uitgevoerd, achteraf geïnformeerd kunnen worden. Dit om ongerustheid over de aard van die actie weg te nemen. Een bewoonster had een klacht ingediend, en die klacht werd gegrond verklaard door de politie.

De ChristenUnie vindt dat de toezegging van de korpschef en de gegrondverklaring van de klacht in elkaars verlengde liggen. Dit leidt bij ons tot de volgende vragen op grond van artikel 41 RVO.

1. De ChristenUnie vindt de toezegging “binnenkort zal er ook meer aandacht voor de melders zijn” nogal ruim. Graag horen wij van u wanneer (datum) de politie denkt te beginnen met “het meer aandacht schenken aan de aanmelders”?
2. Welke concrete acties worden door de politie en het college ingezet en wanneer als het gaat om het geven van meer aandacht aan de melders?

In de Regio Amsterdam wordt door de politie fasegewijs geëxperimenteerd met het terugbellen van burgers na een gedane melding.

3. Is het college bereid om met de politie afspraken te maken over de start van een experiment om in een deel van Hilversum of een deel van de regio Gooi en vechtstreek melders bij wijze van proef terug te gaan bellen? En zo ja, wanneer wilt u dit experiment starten?

4. Indien het antwoord op vraag 3 nee is, waarom dan niet?

Wij wachten uw antwoorden met interesse af.

Met vriendelijke groeten,

Aldrik Dijkstra
ChristenUnie

Antwoorden:

De burgemeester vraagt zowel in zijn hoedanigheid van burgemeester als in die van korpsbeheerder regelmatig de aandacht van de politie voor het terugmelden aan burgers. Ook de burgemeester vindt dergelijke communicatie van wezenlijk belang.

Meldingen van burgers komen veelal binnen via het callcenter van 0900-8844. Als er toch meteen politie-inzet nodig is, wordt de melding doorgeleid naar de politiemeldkamer. Als er geen spoed bij is, wordt de melding doorgegeven aan het desbetreffende district en het wijkteam. Daar wordt de melding behandeld door bijv. de wijkagent. Wat hij of zij met de melding heeft gedaan, wordt opgeschreven in het bedrijfsprocessensysteem BPS. Terugmelding aan de burger wat er met de melding is gedaan, vond soms wel plaats, maar meestal niet.

De politie is sinds kort bezig om meer terug te melden aan burgers; na de vakantie zal dat worden uitgebreid. Het terugmelden gebeurt op een nog niet-gestructureerde wijze via het bestaande systeem BPS (in dit bedrijfsprocessensysteem staan alle mutaties). De voortgangsbewaking is niet optimaal; daar is dit systeem niet op ingericht. De wijkteams zijn geïnstrueerd meer aandacht te hebben voor terugmeldingen, te beginnen met overlastsituaties. De bedoeling is dat de agenten bij het aanrijden dan wel na afhandeling voor het afrijden direct contact zoeken met de melder. De meldkamer en het callcenter zijn geïnstrueerd de namen, adressen en telefoonnummers van melders te noteren, opdat terugmelding ook beter mogelijk wordt.

In 2008 zal de terugmelding op een meer systematische wijze kunnen gebeuren. Hiertoe is een systeem, I3S (Intake & Service Support System)aangeschaft en geïmplementeerd. Dat systeem kan meldingen registreren naar o.a. aard en inhoud. Ook kunnen deze meldingen automatisch worden doorgezonden naar de wijkteams ter afhandeling. Ook het terugmelden kan automatisch worden bewaakt. Mede doordat de (landelijke) ondersteuning hiervoor is stopgezet, is structurele ondersteuning aan het korps op dit moment nog niet mogelijk. Hieraan wordt gewerkt.

Terugmelding van acties, zoals bijvoorbeeld de aanhouding van een verdachte waarbij de voordeur met explosieven is verwijderd, gebeuren (al lange tijd) als volgt. De nazorg aan omwonenden is neergelegd bij de wijkagent. Deze neemt na de actie zo snel mogelijk contact op met de bewoners; dit contact duurt vaak meerdere dagen tot de rust in een buurt is weergekeerd. Soms zal ook een persbericht worden verzonden om het publiek breed te informeren, indien het belang van de opsporing dit niet in de weg staat.

Voor de goede orde melden wij nog dat de resultaten van pilots in den lande over terugmelden wisselend zijn. Verwacht zou worden dat de tevredenheid over de politie van burgers toeneemt, als meer wordt teruggemeld. Uit een (kostbare) pilot van een jaar in Noord Holland Noord blijkt dat dat niet zo hoeft te zijn. Daar werden maar liefst 6 fte vrijgemaakt voor consequent terugmelden. In de politiemonitor bleek dat de gemeten tevredenheid over de politie niet was toegenomen. Een mogelijke verklaring is dat terugmelden niet altijd goed en gewenst nieuws voor de melder oplevert. De wisselende resultaten met terugmelden nemen echter niet weg dat de politie van mening is dat terugmelden aan burgers belangrijk is en moet worden gedaan.