Aafke: ,,We hebben het tegenwoordig vaak over ‘eigen kracht’ inzetten, maar er zijn mensen die in de knel komen en niet die kracht hebben of in hun omgeving worden gesteund. Sommige mensen zitten levenslang aan het infuus van de hulpverlening en hoe goed dat ook is, het is een eenzijdige relatie. We worden gelukkiger van wederzijdse relaties."

Heb je het over mensen die bijvoorbeeld regelmatig een andere hulpverlener krijgen, zodat het vertrouwen opnieuw moet worden opgebouwd?

Aafke: ,,Ja, naast de professionele hulpverlening hebben mensen anderen nodig. Hulp wordt gegeven met het oog op het oplossen van problemen, maar sommige mensen hebben hun levenslang hulp nodig. De inzet van de omgeving en vrijwilligers kan veel voor iemand betekenen."

Kun je een concreet voorbeeld noemen?

Aafke: ,,In de kerk gebeurt dit al. Stel, je hebt iemand met psychische problemen die bij jou in de kerk komt. Dan kun je als kerk regelen dat er twee of drie mensen omheen gaan staan en iemand steunen. Met praktische zaken of gesprekken. Je ziet dat diegene door het ontstaan van relaties minder professionele hulp nodig heeft.''

Onlangs zag ik dat iemand uit Kortenhoef steunouder is geworden. Ze vangt wekelijks twee kinderen op. Dit soort initiatieven vind ik zo krachtig!

Aafke: ,,Ja, denk ook aan het mamacafé waar moeders elkaar ontmoeten, naar elkaar luisteren. Ik herinner me van vroeger dat school zo’n netwerk biedt. Dat je met elkaar praat over zindelijkheid en zakgeld: ervaringen uitwisselt. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat als een gezin hulp krijgt, er ook familie is, buren, mensen er omheen die je kunt inzetten. Zo zag ik een oproepje van een opbouwwerker in Hilversum voor een vrijwilliger die met iemand boodschappen wil doen. Zo eenvoudig kan het zijn."

Als ChristenUnie hopen we dat we in dit land meer aandacht voor elkaar krijgen en meer naar elkaar omzien. Een zorgzame samenleving worden. Dat vraagt iets van ons en is niet altijd comfortabel. Hoe zie jij dat?

Aafke: ,,Wij hebben regelmatig iemand tijdelijk in huis en dan krijg ik de vraag: vind je dat niet vervelend? Diegene gebruikt jouw badkamer. Ja, we laten mensen in ons privéleven en gezin toe, maar daar wen je aan."

Tegelijkertijd schamen mensen zich om hulp te vragen.

Aafke: ,,Het is makkelijker om te zeggen: ‘Kan ik iets voor je doen’ dan ‘Wil jij mij helpen?’. Wederkerigheid zorgt voor duurzame relaties. Dat geldt voor zowel wederkerige aandacht als daadwerkelijke hulp."

Tot slot: corona heeft onze samenleving ingrijpend veranderd. Waar heb je in de Hilversumse gemeenteraad aandacht voor gevraagd?

Aafke: ,,Ik heb de prostituees genoemd, want zij vallen vaak buiten de boot van de steunmaatregelen, omdat ze bijvoorbeeld niet zijn ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. We krijgen signalen dat prostituees door corona willen uitstappen, ander werk willen gaan doen. Dan denk ik: laten we die kans grijpen en helpen waar kan. Ik vraag ook aandacht voor de ZZP-ers die tegen wil en dank zelfstandig ondernemer zijn, bijvoorbeeld na een reorganisatie. Ook zij krijgen niet altijd steun. Laten we deze mensen helpen om weer een baan te vinden."